Symptomen, diagnose en behandeling van ADHD
Wat is ADHD
ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) is een aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit en/of impulsiviteit. Symptomen van ADHD zijn grofweg in te delen in twee categorieën:
- Onoplettendheid/aandachtstekort
- Hyperactiviteit en impulsiviteit
Hoe ADHD zich bij jou manifesteert, ligt aan de combinatie van symptomen die je hebt.
Wat is ADD
ADD (Attention Deficit Disorder) is een subcategorie van ADHD en betreft aandachtstekort zonder het kenmerk van hyperactiviteit (de ‘H’ in ADHD).
ADD is geen officiële diagnose. We spreken dan van ADHD met de specificatie: ‘overwegend onoplettend beeld’.
Welke 3 soorten ADHD zijn er
1. Gecombineerd beeld
2. Overwegend onoplettend beeld
Voorheen was dit bekend als ADD.
Deze vorm wordt gekenmerkt door significante aandachtsproblemen, moeite met concentreren, en organisatorische uitdagingen. Hyperactiviteit en impulsiviteit zijn minder prominent.
3. Overwegend hyperactief-impulsief beeld
Symptomen van ADHD
1. Aandachtsproblemen
2. Impulsiviteit
3. Hyperactiviteit
4. Organisatorische problemen
5. Emotionele en sociale uitdagingen
ADHD kan het bemoeilijken om relaties te onderhouden en kan leiden tot problemen in de sociale interactie. Bijvoorbeeld het moeite hebben om op jouw beurt te wachten om te spreken in een gesprek.
6. Leerproblemen
ADHD bij vrouwen
1. Onoplettendheid
Vrouwen met ADHD kunnen moeite hebben met concentreren, het organiseren van taken, en het behouden van aandacht voor details.
Ze kunnen vergeetachtig zijn en moeite hebben met het bijhouden van dagelijkse verantwoordelijkheden.
2. Impulsiviteit
Hoewel impulsiviteit bij vrouwen met ADHD mogelijk minder uitgesproken is dan bij mannen, kunnen ze nog steeds impulsieve beslissingen nemen.
Bijvoorbeeld op het gebied van financiën of relaties.
3. Hyperactiviteit
Sommige vrouwen met ADHD kunnen rusteloos zijn, moeite hebben met stilzitten en altijd onderweg zijn.
Anderen kunnen innerlijke onrust ervaren zonder dat deze hyperactiviteit naar buiten toe zichtbaar is.
4. Emotionele instabiliteit
5. Laag zelfbeeld
6. Problemen met relaties
Behandeling van ADHD bij volwassenen
1. Psycho-educatie
2. Cognitieve gedragstherapie (CGT)
Cognitieve gedragstherapie (CGT) kan helpen om beter om te gaan met negatieve gedachtenpatronen omtrent ADHD.
3. Levensstijl aanpassingen
4. Coaching
ADHD-coaches kunnen volwassenen met ADHD helpen met het ontwikkelen van strategieën om hun symptomen effectiever te beheren en het helpen toepassen van de geleerde vaardigheden (vanuit psycho-educatie en CGT) in de praktijk.
5. Onderwijsondersteuning
6. Medicatie
Stimulerende medicijnen zoals methylfenidaat (o.a. verkocht onder de merknaam ritalin) en dexamfetamine worden vaak voorgeschreven om de symptomen van ADHD bij volwassenen te verminderen.
Niet-stimulerende medicatie, zoals atomoxetine (Strattera) en bupropion (Wellbutrin), kan ook worden overwogen.
Regelmatige follow-up met een zorgverlener is belangrijk om de effectiviteit en tolerantie van medicatie te controleren en aan te passen indien nodig.
We bieden diagnostiek en behandeling op het gebied van ADHD. Hierbij kan onze psychiater betrokken worden, mocht er tevens een hulpvraag zijn op het gebied van medicatie. We schrijven geen medicatie voor, maar kunnen daarin de huisarts wel adviseren en ondersteunen.
Diagnose ADHD bij volwassenen
Hoe ziet diagnostiek eruit bij Sol
Bij Sol vinden we het belangrijk dat er uitgebreid diagnostisch onderzoek wordt gedaan naar ADHD. We willen ervoor zorgen dat elke cliënt de juiste zorg en ondersteuning ontvangt.
In het geval dat cliënten zich bij Sol aanmelden met de vraag om ADHD onderzoek, of wanneer er tijdens de intakefase vermoedens zijn van ADHD, wordt er eerst een screener (korte vragenlijst) afgenomen.
Indien de screener voldoende aanwijzingen voor de aanwezigheid van ADHD detecteert, wordt een diagnostisch traject gestart. Dit bestaat o.a. uit een semi-gestructureerd interview.
Om een zo volledig mogelijk beeld te krijgen, betrekken we de omgeving van de cliënt en vragen we om informatie vanuit de jeugd, bijvoorbeeld in de vorm van schoolrapporten. Graag nodigen we daarom een ouder/naaste uit tijdens één van de gesprekken.
De onderzoeksresultaten worden uiteindelijk teruggekoppeld aan de cliënt, waarbij een eventuele diagnose en behandelplan wordt besproken.
